Μετά το franchise του «Λυκόφωτος» (Twilight) ο μύθος των βαμπίρ και των βρυκολάκων ενδεχομένως να θεωρείται κινηματογραφικά εξαντλημένος, όμως η «Abigail» έρχεται να προτείνει το αντίθετο σε ένα ασυνήθιστο πλαίσιο που μέχρι ενός σημείου σε κρατά από το χέρι • είτε είσαι φαν του είδους, είτε όχι. Γιατί εδώ, με έναν ευφάνταστο, και κυρίως χιουμοριστικό τρόπο, ένας άλλος μύθος, των «10 μικρών νέγρων» της Αγκάθα Κρίστι συνδέεται με την ιστορία και της δίνει την σπίθα της διαφορετικότητας: όλα ξεκινούν από την επιχείρηση απαγωγής ενός κοριτσιού, της Αμπιγκέιλ (Αλίσα Γουίρ) που θα βρεθεί στα χέρια μιας εξαμελούς σπείρας αγνώστων μεταξύ τους losers, ο καθένας από τους οποίους έχει σε κάτι ταλέντο.
Η επιχείρηση στέφεται με επιτυχία και το μόνο που οι κακοποιοί πρέπει πλέον να κάνουν είναι να φυλάξουν το κορίτσι μέσα σε ένα τεράστιο σπίτι. Οπου όμως τους περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Με βαρόμετρο την σύγκρουση για την εύρεση λύσης στο πρόβλημα ανάμεσα σε δύο μέλη της σπείρας (έναν πρώην αστυνομικό -Νταν Στίβενς) και μια τοξικομανή που διαθέτει διορατικές ικανότητες -Μελίσα Μπαρέρα), η ταινία κυλά θαυμάσια μέχρι την στιγμή βέβαια που η οθόνη αρχίζει να πλημμυρίσει επικίνδυνα με αίμα και εντόσθια * μια συνθήκη που σε αυτού του είδους τις ταινίες είναι προφανώς αναπόφευκτη και συνήθως ακυρώνει την ως τότε πορεία της ταινίας. Όπως συμβαίνει και εδώ.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr