Μια τρυφερή και ταυτόχρονα σκληρή ταινία για τη ζωή, την απώλεια και τις δυσάρεστες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από το πάρτι γενεθλίων του Τόνα (Ματέο Γκαρσία Ελιζόντο) ενός 27χρονου ζωγράφου, που αργοπεθαίνει από καρκίνο. Αυτή η γιορτή θα σημαδέψει τη ζωή της κόρης του, της μικρής Σολ, η οποία, το πρωί, φτάνει στο σπίτι του παππού της (και πατέρα του Τόνα), όπου θα γίνει το πάρτι. Στο σπίτι υπάρχουν επίσης, δύο θείες με τα παιδιά τους, τρεις ξαδέρφες και η γυναίκα που φροντίζει τον Τόνα καθώς και μια «μάγισσα» που κάνει ένα τελετουργικό «βουντού» για να διώξει τα κακά πνεύματα που «εκλύουν αρνητική ενέργεια» στο σπίτι.
Μέσα σ΄ αυτό το ασθενικό (παππούς με λαρυγγόφωνο, πατέρας με καρκίνο) και δεισιδαιμονικό περιβάλλον, η μικρή Σολ καλείται από μητέρα, θείες και ξαδέρφες, να παίξει το ρόλο της χαρούμενης όπως όλες, εν όψει του σβησίματος των κεριών από τον πατέρα της που υπεραγαπά και να απολαύσει(;) στη συνέχεια κάθε χορευτική παράσταση που έχει στηθεί γι’ αυτόν, ο οποίος καταφθάνει υποβασταζόμενος στο σαλόνι.
Η έξοχα εκφραστική μικρή Ναΐμα Σεντίες ερμηνεύει υπέροχα την Σολ, που με τα μεγάλα αθώα ματάκια της παρατηρεί τα πάντα (γονείς, συγγενείς, γατάκια, σαλιγκάρια, έντομα, που υπάρχουν στο χώρο) και ζει μια οικογενειακή δυσλειτουργία, αφού από τη μια δέχεται συμβουλές για τη στάση της απέναντι στον πατέρα της (που «δεν πρέπει να κουράζεται») και από την άλλη βλέπει χορούς και πανηγύρια στην ομήγυρη, προκειμένου «να ζωντανέψει η οικογένεια», τουλάχιστον στην ημέρα των γενεθλίων του.
Υπέροχο σενάριο, έξοχες ερμηνείες και δημιουργική κίνηση της κάμερας ανάμεσα σε τόσους χαρακτήρες μέσα σε ένα στενόχωρο σπίτι, συνδυάζονται και δημιουργούν μια εξαιρετική ταινία με έντονο προβληματισμό.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr