Μια κλέφτης ταυτότητας ανακαλύπτει τη «ρίζα του κακού». Μια γυναίκα στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης προσπαθεί να επανασυνδεθεί με τον πλούσιο, αποξενωμένο πατέρα της και τη νέα του οικογένεια. Δηλώνει ψευδώς ότι είναι κάποια που δεν είναι και με ψεύτικη ταυτότητα μπαίνει στον ακόμα πιο ψεύτικο κόσμο τους.
«Η Ρίζα του Κακού» πλάθει ένα κόσμο που οι φιοριτούρες και το σύγχρονο μπαρόκ κατασπαράζουν κάθε τι αληθινό: συναισθήματα, γνησιότητα και το σύνολο του θεσμού της οικογένειας. Το κακό όμως ελλοχεύει παντού μεταμορφώνοντας το λιγότερο κακό, σε αποδεκτά φυσιολογικό. Η παραβολική χρήση των βιντεοκασετών στην αποθήκη της οικογένειας, οι γούνες και τα φυτά στις γλάστρες χτίζουν μια νέα εδέμ σε θερμοκήπιο που καμία συνθήκη δεν είναι αληθινή. Βλέπεται ευχάριστα και προβληματίζει ανάλογα.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr