Χτυπημένη από διαδοχικές απώλειες αγαπημένων της προσώπων, η βραβευμένη με Πούλιτζερ Αμερικανίδα δημοσιογράφος Ίζαμπελ Γουίλκερσον ερευνά το καινούριο της βιβλίο με θέμα το κοινωνικό σύστημα της κάστας, που, εκτός από την Ινδία, η συγγραφέας υποστηρίζει ότι αφορά κι άλλα κοινωνικο-ιστορικά πλαίσια, όπως η ναζιστική Γερμανία και τις Η.Π.Α. διαχρονικά.
Βιογραφικό κοινωνικό δράμα με θέμα την έρευνα της διακεκριμένης συγγραφέα, καθώς διεξάγει την έρευνα για το βιβλίο της «Caste. The Origins of Our Discontents», που εκδόθηκε το 2020 με θέμα τον ταξικό και κοινωνικό ρατσισμό, ο οποίος συχνά παρερμηνεύεται ως φυλετικός.
Ίσως η πιο παραγνωρισμένη ταινία της φετινής οσκαρικής περιόδου, εξαρχής αποτελεί σπάνιο κινηματογραφικό δείγμα και μόνο επειδή έχει για πρωταγωνίστρια μια διανοούμενη (απαίσιος όρος, αλλά για να συνεννοηθούμε χοντρικά), όχι ως καρικαρτούρα, αλλά την οποία αντιμετωπίζει στα σοβαρά, και τοποθετεί την ίδια την έρευνά της στο επίκεντρο της πλοκής.
Ομολογουμένως, οι απανωτές προσωπικές απώλειες που αντιμετωπίζει η συγγραφέας προσθέτουν ένα μελοδραματικό φορτίο που μοιάζει αντιφατικό με τους δοκιμιακούς στόχους του σεναρίου, αλλά ευτυχώς δεν τους υποσκελίζει. Η Έλις- Τέιλορ χαρίζει την πιο στωική ερμηνεία της προηγούμενης σεζόν, συνεχίζοντας με απαρέγκλιτο κουράγιο, νηφαλιότητα κι επιμονή προς τον στόχο της, η επίτευξη του οποίου καταλήγει σε γόνιμες ιδέες, οι οποίες προσφέρουν αφορμές για μακρά και περίπλοκη συζήτηση.
Νϊκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr