Σε σκοτεινά μονοπάτια
Μέσα στα σκοτεινά μονοπάτια των εξαρτήσεων οδηγεί η ταινία του Μάρκους Γκόλερ «Ένα για το δρόμο» (One for the road).Ο Μαρκ είναι ένας επιτυχημένος επαγγελματικά μηχανικός κατασκευών που έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στο αλκοόλ. Καθημερινός θαμώνας των βερολινέζικων μπαρ, ο Μαρκ πίνει, ξενυχτάει και μεθάει χωρίς να θεωρεί πως είναι εξαρτημένος από το πάθος του αλλά πως, απλώς, διασκεδάζει τη ζωή του. Μέχρι το βράδυ που μετά από ένα αλκοτέστ του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης που για να το πάρει πίσω πρέπει να περάσει μια σειρά από ψυχολογικά και ιατρικά τεστ. Προηγουμένως όμως θα πρέπει να συμμετέχει σε μια θεραπευτική ομάδα που την αποτελούν κι άλλα άτομα σαν αυτόν.
Θεωρώντας τη διαδικασία απλή και βέβαιος πως δεν είναι εξαρτημένος, βάζει ένα στοίχημα με το Ναντίμ, τον καλύτερό του φίλο, πως δεν θα βάλει αλκοόλ στο στόμα του για ένα μήνα. Τότε θα διαπιστώσει πως δεν είναι τόσο εύκολο. Όταν θα γνωρίσει στην ομάδα που συμμετέχει την Έλενα, μια νεαρή δασκάλα επίσης εξαρτημένη από το αλκοόλ, θα αποφασίσουν να το κόψουν μαζί. Αφού θα περάσουν από μια σειρά δυσκολίες και σκαμπανεβάσματα και αφού φτάσουν στα όρια, ο Μαρκ και η Έλενα θα τολμήσουν να αντικρίσουν κατάματα την πραγματικότητα.
Πολύ αληθινή κι ανθρώπινη ταινία με το σκηνοθέτη να προσπαθεί με επιτυχία να προσεγγίσει τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το αλκοόλ. Σκηνοθετημένη με νεύρο και δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην ισορροπία ανάμεσα στο δράμα και το χιούμορ, ο Μάρκους Γκόλερ χωρίς ηθικοπλασίες και διδακτισμούς, επισημαίνει τον κίνδυνο που ελλοχεύει πίσω από την καθημερινή, ανεξέλεγκτη κατανάλωση αλκοόλ, ενός προϊόντος που σχεδόν όλοι καταναλώνουμε. Αλλά πέρα από αυτό, ο σκηνοθέτης στέκεται στην άρνηση που συνοδεύει τη παραδοχή της εξάρτησης και δυσκολεύει την απεξάρτηση.
Με ρυθμό, ένταση όπου χρειάζεται, και χιούμορ για αποφόρτιση, ο Γκόλερ τα πηγαίνει περίφημα. Δεν χάνει το νήμα, δεν παρεκκλίνει από το στόχο του, δεν εκβιάζει το συναίσθημα και τη συγκίνηση. Αντίθετα, όσο μπορεί αποδραματοποιεί το δράμα και σε αυτό βοηθάει πολύ η εξαιρετική ερμηνεία του Φρέντερικ Λάου στο ρόλο του Μαρκ.
Στράτος Κερσανίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kersanidis.wordpress.com