Ερωτικές αναταράξεις διά χειρός Άιρα Σακς
Όλα πάνω του «φωνάζουν» ότι είναι γκέι αλλά εκείνος ερωτεύεται, μια γυναίκα
Ο Γερμανός Τόμας είναι ένας εκκεντρικός σκηνοθέτης που γυρίζει στο Παρίσι την τελευταία του ταινία όταν γνωρίζει τη γοητευτική Αγκάτ και κάνει σεξ μαζί της. Λογικά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν πρόβλημα, αλλά ο Τόμας είναι παντρεμένος με τον Μαρτίν. Αποσβολωμένος ο δεύτερος ακούει από το στόμα του ενθουσιώδη Τόμας τις λεπτομέρειες της περιπέτειάς του.
Tο σινεμά του Άιρα Σακς, η αλήθεια που πραγματεύονται όλες σχεδόν οι ταινίες του, πασχίζει να αναδειχτεί μέσα από την αντιπαλότητα του κυνισμού και της τρυφερότητας. Το εύρημα αυτό λειτούργησε ιδανικά στο προ δεκαετίας «Η αγάπη είναι παράξενη», με την πλάστιγγα να γέρνει ξεκάθαρα προς τη συγκίνηση που σημάδευε τη σχέση των Λίθγκοου-Μολίνα. Αντίθετα, στα «Περάσματα» ο κυνισμός έχει το πρώτο χέρι κι αυτό είναι ένα πρόβλημα για το φιλμ (μαζί με τον προβληματικό πρωταγωνιστή με τον οποίο δύσκολα θα ταυτιστεί ο θεατής), που πάντως έχει την τόλμη να εξερευνήσει τα ακανθώδη ερωτικά ζητήματα της ανθρώπινης φύσης. Πληθώρα ερωτημάτων θα προκύψει γύρω από τον κεντρικό χαρακτήρα που όλα πάνω του «φωνάζουν» ότι είναι γκέι αλλά εκείνος ερωτεύεται, προς μεγάλη έκπληξη του συντρόφου του, μια γυναίκα. Τον κάνει κάτι τέτοιο αυτoμάτως μπάισεξουαλ ή μήπως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα; Ο Σακς με κεντρικό ήρωα ένα αλλοπρόσαλλο, επιπόλαιο, εγωπαθή, αλλά και επώδυνα ειλικρινή (;) χαρακτήρα, θέτει μια σειρά διλημμάτων στον θεατή. Οι απαντήσεις δεν έρχονται ούτε εύκολα ούτε χωρίς συνέπειες. Ουσιαστικά η ταινία επιδιώκει να προβάλει την ιδέα του «τέλειου έρωτα» ως κάτι άπιαστο και εφήμερο. Ως μια συνθήκη που δεν μπαίνει σε καλούπια και κυρίως ως μια πραγματικότητα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αναδειχτεί, αλλά χωρίς καταπίεση και συμβιβασμούς. Άλλες φορές ο Σακς τα καταφέρνει θαυμάσια, άλλες όχι.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr