Η Άσα είναι μια πανέξυπνη ιδεαλίστρια. Μια μέρα εύχεται σε κάποια κοσμική δύναμη να τη βοηθήσει να κάνει ένα καλό που θα επηρεάσει τις ζωές των συμπολιτών της. Ο Βασιλιάς Μαγκνίφικο όμως, που ελέγχει ποιες ευχές θα πραγματοποιήσει, τροφοδοτείται με το εγωιστικό μέρος των ευχών και εναντιώνεται σε κάθε τί που εστιάζει στο σύνολο.
Η «Ευχή» είναι μια καλοφτιαγμένη ταινία της Disney, που βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις συνταγές που καταφέρνουν να κερδίσουν το απανταχού κοινό και τη λεπτή χρήση της πολιτικής ορθότητας. Με ψήγματα στον κεντρικό χαρακτήρα από τον «Αλαντίν» (Τζαφάρ και Μαγκνίφικο, ένα και το αυτό), «Soul» και «Τα Μυαλά που Κουβαλάς» ως προς τη λειτουργία και μορφή των ευχών, τις αγωνίστριες από το «Brave» / «Pocahontas» / «Moana», τον «Βασιλιά των Λιονταριών» (στο θέμα της χρήσης της εξουσίας στην πόλη τους, της Ρόσα), και περιρρέουσες αναφορές στο μουσικό ύφος (αλλά και τη Βασίλισσα) του «Ψυχρά και Ανάποδα», όλο βρίσκεται στο ανάμεσα του φόρου τιμής και της προσπάθειας να επαναληφθεί η επιτυχημένη συνταγή. Τα σκίτσα των δευτερευόντων χαρακτήρων που παραπέμπουν στην παλιότερη εποχή του δισδιάστατου animation αλλά και οι τίτλοι τέλους συνυπογράφουν την παραπάνω παρατήρηση. Αν κάτι αξίζει να αναφερθεί για την ταινία είναι η διαμεσολάβηση της άρχουσας τάξης στις ευχές… κόντρα σε όσους παλεύουν μόνοι τους για να τις υλοποιήσουν. Αυτό και τα πολύ ωραία τραγούδια.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr