Την τελευταία μέρα του καλοκαιριού τέσσερα νεαρά κορίτσια επισκέπτονται μια ερημική παραλία και επιδίδονται σε ανώδυνα, ανούσια αλλά και πιο περίπλοκα παιχνίδια.
Με καλοκαιρινή καρτ ποστάλ μοιάζει η πέμπτη ταινία του The Boy που πίσω από τη φαινομενικά μόνο ειδυλλιακή φωτογραφία της «γράφει» κάποιες σκέψεις του που είτε αποκτούν δραματικό εξομολογητικό χαρακτήρα είτε μετατρέπονται σε ανάλαφρα και ψυχαγωγικά σκετς.
Λατρεμένες μουσικές και ταινίες (σούπερ η σεκάνς με τη γουντιαλενιάδα), κοριτσίστικα πειράγματα και αφοπλιστικές εξομολογήσεις, καλοκαιρινή βαρεμάρα και ξεγνοιασιά, αλλά και μια σκιά ανησυχίας όχι μόνο για το τέλος του καλοκαιριού αλλά κυρίως για αυτό που κρύβεται πίσω από τις… πικροδάφνες.
Σε μια ταινία σαν αυτή, όπου τίποτα δεν συμβαίνει, τα αόρατα νήματα της ιστορίας μερικές φορές ξετυλίγουν κρίσιμα διλήμματα που οδηγούν στο τέλος. Το τέλος μιας εποχής, το τέλος της αθωότητας, το τέλος των σχέσεων.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athensvoice.gr