Μενού

BLUE JEAN - Τάσος Ντερτιλής

1824 1

ΣΥΝΟΨΗ: Στη Βρετανία του 1988, η κυβέρνηση της Thatcher ετοιμάζεται να περάσει ένα ρατσιστικό νόμο (το περιβόητο Clause 28) που θα στιγματίζει τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Κάτι που αναγκάζει την Jean, λεσβία καθηγήτρια γυμναστικής σε συντηρητικό σχολείο, να βυθιστεί περισσότερο στη διπλή ζωή της. Καθώς η πίεση αυξάνεται από όλες τις μεριές, η άφιξη μιας νέας μαθήτριας γίνεται αφορμή για μια σοβαρή κρίση που θα φέρει την Jean στα όριά της.

Και τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα μόνη απέναντι σε ένα πανίσχυρο κοινωνικοπολιτικό σύστημα που την απορρίπτει; Πολλά, μας λέει η Τζόρτζια Όουκλι, αν ανακαλύψει την εσωτερική της δύναμη και την ισχύ εν τη ενώσει που φέρνει η συλλογική αντίσταση στο «αναπόφευκτο» του κοινωνικού εξοστρακισμού. Γιατί στη Βρετανία του 1988, με τον απόηχο του πανκ ακόμη ζωντανό, το περιβόητο άρθρο 28 της Θάτσερ επιχειρεί μεταξύ άλλων ένα ομοφοβικό apartheid. Μέσα σε αυτό το κλίμα κοινωνικής αναταραχής προσπαθεί να επιβιώσει η Jean, ζώντας τη ζωή της μυστικά και διακριτικά, έχοντας να διαχειριστεί από τη μια το φόβο της απέναντι στην κοινωνική απόρριψη και από την άλλη την παρόρμηση να «βγει μπροστά» και να διεκδικήσει την ελευθερία της.

Διότι, όπως δεν θυμούνται και τόσο καλά  οι- πολυπληθείς σήμερα-«κουρασμένοι» από την «υπερβολική κοινωνική έκθεση» στην ομοφυλοφιλία, θιασώτες της κανονικότητας, εκείνη την εποχή χάνονταν ζωές, καριέρες και οικογένειες από την υπερβολική καταπίεση αυτής της «έκθεσης». Η ταινία της Τζόρτζια Όουκλι φροντίζει να φρεσκάρει αυτές τις μνήμες με υποδειγματική διαλεκτική μέθοδο. Σεξ, πολιτική και μια μυστική κοινωνική επανάσταση σκιαγραφούνται θαυμάσια με όχημα την σπουδαία ερμηνεία της Ρόζι Μακγιούεν.

To Blue Jean δεν είναι ακόμη ένα #metoo επιφανειακό δράμα. Είναι ένα πολύχρωμο κοινωνικό μανιφέστο που δεν κάνει ιδεολογικές εκπτώσεις για να γίνει πιο εύπεπτο. 

Η ταινία, η οποία ήταν υποψήφια για βραβείο BAFTA, κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ

Κινηματογράφου της Βενετίας, καθώς και τέσσερα βραβεία του Βρετανικού Ανεξάρτητου Κινηματογράφου.

Τάσος Ντερτιλής
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα grandmagazine.gr

Smart Search Module