Μενού

ΛΟΥΣΤΡΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΩΝ (Επαν.) - Άγγελος Πολύδωρος

1817 1

Ιταλικός νεορεαλισμός, μέσα από την μεταπολεμική καθημερινότητα. Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας αποτελεί παραφθορά της αγγλικής λέξης «shoe shine». Τη χρησιμοποιούσαν τα χιλιάδες εξαθλιωμένα ανήλικα της μεταπολεμικής Ιταλίας που αναγκάζονται να βγουν στη βιοπάλη ως λούστροι για να προσελκύσουν πελατεία μεταξύ των Αμερικανών στρατιωτών.

Στην ταινία, δύο ανήλικα παιδιά εργάζονται ως λούστροι παπουτσιών και έχουν ως όνειρο να αποκτήσουν ένα άλογο. Η επιθυμία τους γίνεται πραγματικότητα, όταν ο αδερφός ενός εκ των δύο προσφέρει στα παιδιά εύκολα, αλλά μάλλον όχι και τόσο νόμιμα, χρήματα. Με αποτέλεσμα, να οδηγηθούν σε φυλακές ανηλίκων, όπου οι συνθήκες και οι καταστάσεις αντιστρέφουν την προγενέστερη φιλία σε αντιπαλότητα και εχθρότητα.

Ο Βιτόριο Ντε Σίκα -με ευαισθησία και χωρίς να γίνεται μελοδραματικός ή διδακτικός- έχει δημιουργήσει μια ταινία κοινωνικής διαμαρτυρίας που ξεπερνά το σκοπό της. Μέσα από τους χαρακτήρες των δυο παιδιών, που μεταβάλλονται υπό την πίεση της παρηκμασμένης κοινωνίας, σχολιάζει δεικτικά και σπαρακτικά το «σύστημα» της εποχής.

Η ταινία είχε κερδίσει επάξια ένα ειδικό Όσκαρ, πριν ακόμη καθιερωθεί το Βραβείο Καλύτερης Ξένης Ταινίας.

Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr

Smart Search Module