Ένας σίριαλ κίλερ παιδιών προσπαθεί να ξεφύγει από την αστυνομία όμως τα εγκλήματά του είναι τόσο ειδεχθή που μπαίνει στο στόχαστρο ακόμα και του υποκόσμου. Σύντομα, είναι σαν η ίδια η πόλη σύσσωμη να τον κυνηγά κι ο ίδιος προσπαθεί απεγνωσμένα να γλιτώσει. Ίσως η κορυφαία ταινία του Φριτς Λανγκ, ο οποίος προερχόμενος από ένα σερί εξπρεσιονιστικών αριστουργημάτων του βωβού σινεμά παραδίδει εδώ ένα μνημειώδες πρώιμο δείγμα ομιλούντος κινηματογράφου που όμως χρησιμοποιεί τις σκιές και τις σιωπές για να σχηματίσει τον καμβά του και τον ίδιο του τελικά τον κόσμο.
Η αδιανόητη φιγούρα του Πίτερ Λόρε κινηματογραφείται επιβλητικά ακόμα κι όταν ο ίδιος απουσιάζει από το κάδρο, δίνοντας μια διαρκή παρουσία του κακού σε έναν αστικό ιστό ζωγραφισμένο κάπου ανάμεσα στον απόηχο της δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης και στην επερχόμενη εξάπλωση του φασισμού. Από τα πλέον καθοριστικά φιλμ του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr