Στην δεύτερη μετά το «Booksmart» μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί η αμερικανίδα ηθοποιός Ολίβια Γουάιλντ, την, παρακολουθούμε τις καταστάσεις που ζει μια γυναίκα (Φλόρενς Πιου) από την στιγμή που αντιλαμβάνεται ότι το περιβάλλον της ίσως δεν είναι το πραγματικό. Μήπως έχει πέσει θύμα κάποιας συνωμοσίας και ποια ακριβώς τα καθήκοντα του αντρός της (Χάρι Στάιλς) που εργάζεται για λογαριασμό του μεγάλου ηγέτη (Κρις Πάιν) αυτής της απομονωμένης, σφιχτής κοινότητας πλουσίων;
Εικόνες δεκάδων ταινιών και σειρών φαίνεται ότι είχε στο μυαλό της η Γουίλαντ γυρίζοντας αυτήν • σε σημείο που νιώθεις ότι βραχυκύκλωσε το μίξερ του εγκεφάλου της: το συνολικό αποτέλεσμα, πολύ απλά, είναι ασυνάρτητο, ένας στιλάτος αχταρμάς. Γιατί πράγματι, αν κάτι αξίζει σε αυτή την ταινία που εκτυλίσσεται σε διάφορα σύμπαντα χωρίς ποτέ να αποκτά το δικό της, είναι τα ντεκόρ, τα κοστούμια και οι κομμώσεις των fifties • το περίβλημα μιας ιστορίας με πολύ σοβαρό σεναριακό πρόβλημα.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr