Η απόφαση για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ από τον κληρονόμο της γης τους θα ανατρέψει τη ζωή μιας οικογένειας φτωχών Καταλανών ροδακινοπαραγωγών στη βραβευμένη με τη φετινή Χρυσή Άρκτο του φεστιβάλ Βερολίνου ταινία της Κάρλα Σιμόν, δημιουργού της ταινίας «Ένα αξέχαστο καλοκαίρι» (βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας στο φεστιβάλ Βερολίνου 2017).
Εκείνο που ενδιαφέρει βασικά την Κάρλα Σιμόν στη νέα της αυτή ταινία είναι να καταγράφει την εξαφάνιση ενός τρόπου ζωής που η δήθεν τεχνολογική αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε ένα υποτιθέμενο καλύτερο τρόπο ζωής, τη στιγμή η επικίνδυνη επιβολή μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής και η κλιματική αλλαγή, οδηγούν την ανθρωπότητα σε ολέθρια αδιέξοδα. Στο επίκεντρο, η οικογένεια των Κιμέτ, με επικεφαλής τον πατριάρχη Ντόλσετ, που ζει και καλλιεργεί τη γη από την εποχή του ισπανικού εμφύλιου πολέμου και που, τώρα, ο απόγονος των Πινιόλ την πουλάει σε ξένους για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, παρά την αντίδραση και τις διαδηλώσεις των κατοίκων της περιοχής.
Χρησιμοποιώντας μη επαγγελματίες ηθοποιούς κι ένα νεορεαλιστικό στιλ στην όλη προσέγγιση, με τα τρία παιδιά της οικογένειας (που δίνουν εξαιρετικές νατουραλιστικές ερμηνείες), να παίζουν σημαντικό ρόλο στην όλη πορεία της ιστορίας (είτε στις σκηνές έναρξης, στο χαλασμένο αυτοκίνητο, ενώ υποδύονται συνάντηση με εξωγήινους, σκηνή που διαλύεται από τη βίαιη εισβολή της πραγματικότητας, είτε στη σκηνή προς το φινάλε, με το τραγούδι τους για τον παππού), και με ένα αριθμό δεύτερων ιστοριών, που όμως χρειάζονταν μεγαλύτερη δραματουργική ανάπτυξη, η Σιμόν έφτιαξε τελικά μια συγκινητική ταινία, είδος ελεγείας για ένα υπό εξαφάνιση τρόπο ζωής, από την οποία δεν λείπει και μια κοινωνική κριτική.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr