Η Δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία της Καρολίν Βινιάλ, ο «Γάιδαρος, ο εραστής μου κι εγώ» οφείλει την τεράστια επιτυχία της στο ότι συνδυάζει το χιούμορ με το προσωπικό δράμα μιας σύγχρονης γυναίκας, εντάσσοντας την ιστορία σε ένα ευχάριστα «οικολογικό πλαίσιο» που στις μέρες μας δείχνει πραγματικά θεραπευτικό, πόσο μάλλον σε μια μεγάλη κινηματογραφική οθόνη.
Περιγράφει τις περιπέτειες της Αντουανέτ (Λορ Καλαμί) από την στιγμή που αποφασίζει να λάβει μέρος σε ένα πρόγραμμα «εναλλακτικών διακοπών» δίπλα σε αγνώστους και με σύντροφο έναν γάιδαρο στο Εθνικό Πάρκο Σεβέν. Γυρισμένη σε αυθεντικές τοποθεσίες του νομού Λοζέρ της νοτιοανατολικής Γαλλίας (όπου περιλαμβάνεται ένα τμήμα του Σεβέν) η ταινία μας προσκαλεί σε ένα γραφικό ταξίδι που μέσα στην απλότητά του, το αυθεντικό σκηνικό της φύσης, του πράσινου, των ξενώνων, των δύσβατων ή μη μονοπατιών, των ρυακιών και του καταγάλανου ουρανού, είναι πέρα για πέρα συναρπαστικό ενώ αξιοποιείται έντεχνα μέσα από τον φακό του διευθυντή φωτογραφίας Σιμόν Μποφίλ.
Συγχρόνως, η Καλαμί σε έναν από τους πρώτους πρωταγωνιστικούς ρόλους της (για τον οποίο απέσπασε το Σεζάρ), κρατά επιδέξια τη γραμμή ισορροπίας ανάμεσα στο πάθος, την μελαγχολία και την κωμωδία καθώς η ηρωίδα της καλείται να εξιχνιάσει άγνωστα εδάφη, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr