Ο Γκοντάρ δεν βρίσκεται μακριά από αυτό τον σχεδόν τρελό έρωτα ανάμεσα σε ένα μέθυσο, street performer, νέο, τον Άλεξ (Ντενίς Λαβάντ), και μια καλλιτέχνιδα, τη Μισέλ (μια νεαρή, εξαιρετική Ζιλιέτ Μπινός) που σταδιακά χάνει την όραση της. Δυο άστεγους νέους που ζουν στην, εδώ και χρόνια κλεισμένη για επισκευές, γέφυρα (η ταινία κόστισε πολύ γιατί ο Καράξ αναγκάστηκε να ξαναφτιάξει τη γέφυρα σε ξεχωριστό ντεκόρ), όπου έχουν βρει άσυλο κι άλλοι άστεγοι, και την οποία «διευθύνει» ένας αλήτης, ο Χανς (Κλάους-Μίκαελ Γκρούμπερ), που προσπαθεί να διώξει τη Μισέλ από τη γέφυρα.
Έρωτας ριψοκίνδυνος αλλά και καταδικασμένος (στο μυαλό του, ο Καράξ, όπως παραδέχτηκε, είχε την «Αταλάντη» του Βιγκό), με τον Άλεξ να αποφεύγει να βοηθήσει τη Μισέλ να ξαναβρεί το φως της, για να μπορεί έτσι να την κρατήσει κοντά του, και με τους δυο τους να ζουν με τα λεφτά που βγάζουν, από τον Άλεξ να καταπίνει φωτιές και από τους τουρίστες που κλέβει η Μισέλ, βάζοντας ναρκωτικά στα ποτά τους.
Με ένα νευρώδες στιλ, με γρήγορες, κοφτές αλλαγές στο μοντάζ και εντυπωσιακή χρήση των χρωμάτων, ο Καράξ αφηγείται το ρομαντικό έρωτα του ζευγαριού του, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τους τρεις πρωταγωνιστές του (ιδιαίτερα τη νεαρή τότε, πριν τα διάφορα διεθνή βραβεία της, Ζιλιέτ Μπινός) και φτιάχνοντας εντυπωσιακές σκηνές, όπως εκείνη με τους εραστές να κλέβουν ένα αστυνομικο σκάφος και να διασχίζουν τον Σηκουάνα, ή να χορεύουν στροβιλίζονται παθιασμένα στη γέφυρα, με τα πυροτεχνήματα να φωτίζουν τον ουρανό, τη βραδιά της επετείου των 200 χρόνων της Γαλλικής Επανάστασης.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr