Μενού

ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Ο - Γιάννης Ζουμπουλάκης

Αμυδρά εμπνευσμένο από το πασίγνωστο μυθιστόρημα φαντασίας του Χ. Γ. Γουέλς με τον ίδιο τίτλο, αυτό το καλοφτιαγμένο θρίλερ μπορεί να σε κρατήσει απ’ οίκω με την προϋπόθεση ότι βάζεις στην άκρη του μυαλού σου τις υπερβολές ενός σεναρίου που από κάποια στιγμή και μετά δεν μπορείς να δεχτείς στα σοβαρά.

Το καλό είναι ότι η ταινία δεν υποκύπτει στα συνήθη κλισέ των ταινιών του είδους της, ο τρόμος εδώ είναι όντως υπόκωφος και όπως δηλώνει ο τίτλος αόρατος.

invisible1

Επίσης η δουλειά της Ελίζαμπεθ Μος πάνω στην ηρωίδα της, μια γυναίκα που καταδιωκόμενη από το φάντασμα (;) του συντρόφου της οδηγείται στην παράνοια, είναι φιλότιμη και πειστική. Ατού της ερμηνείας της Μος το ότι παίζει κυρίως με το βλέμμα, ένα βλέμμα ανήσυχο, μπερδεμένο και μονίμως τρομαγμένο αφού δεν μπορεί να εξηγήσει με την λογική τα όσα συμβαίνουν με στόχο την ίδια. Η ερμηνεία των γεγονότων δεν μπορώ να πω ότι με άφησε ικανοποιημένο, όμως η σκηνοθετική δομή της ταινίας, τα κάδρα, οι σιωπές, ακόμα και τα οπτικά της εφέ, με κέρδισαν.

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr

Smart Search Module