Μετά τον χωρισμό της από τον Πρίγκιπα του Εγκλήματος, τον Τζόκερ, η Χάρλεϊ Κουίν (Μάργκοτ Ρόμπι) χάνει την προστασία του και γίνεται στόχος όσων έβλαψε κάποτε. Ο μέγας μαφιόζος Ρόναν Σαϊόνις (Γιούαν ΜακΓκέγκορ) θέλει να τη γδάρει, κυριολεκτικά, καθώς ένα πολύτιμο διαμάντι που επιθυμεί διακαώς να αποκτήσει βρίσκεται στην κοιλιά μιας μικρο-απατεώνισσας. Η Χάρλεϊ πρέπει να ξεπεράσει τον άδοξο έρωτά της, να γίνει κυρία του εαυτού της και να σώσει τη μικρο-απατεώνισσα σε συνεργασία με μια ομάδα γυναικών που απειλούνται από τον Σαϊόνις και τα τσιράκια του.
Η DC παραδίδει την πιο τρελιάρικη ταινία της και αυτό χάρη στο χαρούμενο περιβάλλον της Κουίν και στον παραλογισμό που τη διακρίνει. Μαλλιά, ρούχα, επιλογές κατοικίδιων, όπλων και μια ολόκληρη κόμικ-φιλοσοφία ζωής χαρακτηρίζουν την γοητευτική Κουίν.
Αισθητικά η ταινία είναι μια ευτυχισμένη συγκυρία για τους ήρωες κόμικς, μιας και από την αρχή έως και το τέλος της μας υπενθυμίζει πως η ξανθιά τρελοκοτσιδού έχει ξεπηδήσει από έναν φανταστικό κόσμο και μάλιστα επιβιώνει χωρίς τον Τζόκερ. Σε αυτό βοηθάει και η Μάργκοτ Ρόμπι και η ατσαλένια μάσκα της Κουίν που φορά με άνεση, καθώς και η ρυθμική δράση με τις γρήγορες σκηνές.
Δεν βοηθάει, όμως, το ίδιο και η ιστορία, η οποία αργεί να «δέσει» όλες τις γυναίκες της πλοκής σε μια ομάδα. Το νέο ξεκίνημα της Κουίν ως κυρία πια της ζωής της είναι αδιάφορο, ενώ τα «Αρπακτικά Πτηνά» που δημιουργούνται αργούν να δείξουν τα σημάδια και τις ικανότητές τους. Χρειαζόταν αρκετή σκέψη επάνω στους ρόλους και καλύτερη σύνδεση των δυναμικών γυναικών μεταξύ τους. Περιμένουμε και τη συνέχεια της ομάδας με μια μεγαλύτερη προσοχή στην πλοκή και τη δομή της ιστορίας!
Δέσποινα Τριανταφυλλίδου
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα eleftheria.gr