Τίποτε δεν φαίνεται να πηγαίνει σωστά για τους δύο άντρες που στα τέλη του 19ου αιώνα, βρίσκονται απομονωμένοι σε μια βραχονησίδα στα ανοιχτά της Νέας Αγγλίας, όπου δουλειά τους είναι η φύλαξη του φάρου. Αλλά αυτή ακριβώς η παρανοϊκή συμβίωση, το θέμα της πολύ παράξενης τούτης ταινίας που μοιάζει με άσκηση στην παράνοια και την μοναξιά, τελικά σε συνεπαίρνει.
Η άκρως ατμοσφαιρική αυτή ταινία, στηρίζεται πρώτον στην ίδια την εικόνα της, δεύτερον στις θαυμάσιες ερμηνείες των πρωταγωνιστών της, Ρόμπερτ Πάτινσον και Γουίλεμ Νταφόε και τρίτον στην απίστευτη ασπρόμαυρη φωτογραφία της (ο Τζάριν Μπλάσκε, ο διευθυντής φωτογραφίας της ταινίας, είναι για αυτή την δουλειά του υποψήφιος για το Οσκαρ). Ο Πάτινσον υποδύεται τον νεότερο φαροφύλακα, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την θάλασσα και καταπιέζεται φρικτά από τον δεύτερο, πρώην ναυτικό και άνθρωπο που λατρεύει να ακούει τον εαυτό του να μιλάει (με τον τρόπο ομιλίας του ο Νταφόε νομίζεις ότι απαγγέλει Σέξπιρ).
H εξοντωτική εργασία, οι βιολογικές ανάγκες και η ασυμφωνία χαρακτήρων των δύο ηρώων κλιμακώνουν σιγά σιγά αυτήν την πραγματικά ψυχεδελική ταινία που ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει συγκεκριμένη ιστορία, δεν σου επιτρέπει να στρέψεις την ματιά σου από πάνω της. Ένα ταξίδι χωρίς όρια στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής και μια ασπρόμαυρη φωτογραφία που πολύ δύσκολα θα ξεχάσετε.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr