Στη Βρετανία του όψιμου 19ου αιώνα ο κτηνίατρος Τζον Ντούλιτλ έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με τα ζώα. Όταν η βασίλισσα αρρωσταίνει και κινδυνεύει να πεθάνει, ο Ντούλιτλ και τα ζώα του ταξιδεύουν στην άκρη της Γης για να βρουν το μοναδικό φάρμακο που μπορεί να τη σώσει.
Κωμική περιπέτεια φαντασίας που αποτελεί την τρίτη κινηματογραφική ενσάρκωση του ήρωα, τον οποίο δημιούργησε ο βρετανός συγγραφέας Χιού Λόφτινγκ στην ομώνυμη λογοτεχνική σειρά από το 1920 ως το 1948. Έχουν προηγηθεί οι εκδοχές του Ρεξ Χάρισον (Ρίτσαρντ Φλάισερ, 1967) και του Έντι Μέρφι (Μπέτι Τόμας, 1998 και Στιβ Καρ, 2001).
Παρά το πρόσφορο πρωτότυπο υλικό, το έγκριτο καστ και τα πλούσια ψηφιακά εφέ, η ταινία απογοητεύει εξαιτίας της ασυνάρτητης πλοκής και μιας από τις χειρότερες ερμηνείες στην καριέρα του πρωταγωνιστή. Ο Ντάουνι Τζούνιορ υποδύεται τον Ντούλιτλ με επιφανειακό, επιτηδευμένο στόμφο κι ενοχλητική νευρικότητα, ενώ η φωνή του μοιάζει αταίριαστη με το παρουσιαστικό και την ενέργεια του ρόλου, σαν ν’ ανήκει σε κάποιον γηραιότερο ή σαν ντουμπλαρισμένη από άλλον ηθοποιό, εντύπωση που ενισχύεται από το ότι σε πολλά πλάνα η ομιλία ακούγεται ενώ η θέση της κάμερας ή το μοντάζ προσπερνούν το στόμα του χαρακτήρα.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr