Σε αντίθεση με την άστοχη βράβευση της Στέφανι Μπίτσαμ για την ερμηνεία της στο «Λουλούδι της ευτυχίας», η επιλογή του ισλανδού ηθοποιού Ινγκβαρ Σίγκουρντσον για το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στο τμήμα της Εβδομάδας Κριτικής του Φεστιβάλ των Καννών ήταν πολύ επιτυχημένη. Ενας σπουδαίος, χαρισματικός ηθοποιός, ο Σίγκουρντσον (πρωταγωνιστής, θυμίζω, στον ρόλο του επιθεωρητή Ερλεντουρ του θαυμάσιου
νουάρ «Jar City», 2008, του Μπαλτασάρ Κορμακούρ), υποδύεται εδώ έναν παροπλισμένο, συνταξιούχο αστυνομικό, ο οποίος θα ξαναμπεί αυτοβούλως στην ενεργό δράση όταν υποψιάζεται ότι η πεθαμένη γυναίκα του διατηρούσε παράνομη ερωτική σχέση. Ωστόσο, το ίδιο μυστήριο δεν είναι προτεραιότητα για τον εικαστικό, σεναριογράφο και σκηνοθέτη Χλίνουρ Πάλμασον. Ο επιπτώσεις και συνέπειες μιας ιδέας που έχει δηλητηριάσει το μυαλό και την ψυχή του αστυνομικού είναι εδώ το ζουμί του έργου και ο Σίγκουρντσον τις διαχειρίζεται με υποκριτική μαεστρία, φτιάχνει έναν θλιβερό και ταυτοχρόνως επικίνδυνο άνθρωπο. Πολύ ενδιαφέρον όμως έχει επίσης η σχέση του αστυνομικού με την εγγονή του, η παλιά και η καινούργια γενιά μέσα στο ίδιο παγωμένο δωμάτιο, μια σχέση που πραγματικά μαγνητίζει σε αυτή τη συναρπαστικά ασάλευτη ταινία.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr