Μενού

ΣΤΑ ΑΚΡΑ - Γιάννης Ζουμπουλάκης

1821 5

Απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, βιοπαλαιστές, οι άτυχοι μιας σκληρής ζωής, εκείνοι που είναι αναγκασμένοι να βρίσκονται διαρκώς στην «τσίτα», σε ένταση ή όπως στα άκρα πολύ σωστά δηλώνει ο τίτλος, είναι οι πρωταγωνιστές της ανατριχιαστικά επίκαιρης ταινίας του Χουάν Ντιέγκο Μπότο. Ο ίδιος ο Μπότο (που ως ηθοποιό είχαμε δει να παίζει τον ιεροεξεταστή στον «Ελ Γκρέκο» του Γιάννη Σμαραγδή) είναι ένας από τους αρκετούς χαρακτήρες της ταινίας η οποία με διασταυρούμενες ιστορίες εκτυλίσσεται κατά την διάρκεια μιας ημέρας.

Δεκάδες περιστατικά με πρωταγωνίστρια την απελπισία. Βαρόμετρο και συνδετικός κρίκος των ιστοριών, ο έξοχος Ισπανός ηθοποιός Λουίς Τοσάρ στον ρόλο ενός ανθρώπου ο οποίος προσπαθεί να προσφέρει βοήθεια αλλά βρίσκει παντού εμπόδια: από τον αμείλικτο τοίχο της γραφειοκρατίας, μέχρι την επιθετικότητα του γιού της γυναίκας του (από προηγούμενο γάμο) με τον οποίο αδυνατεί να επικοινωνήσει παρά τις ενάρετες προσπάθειές του.

Όμως η παράσταση εδώ ανήκει στην Πενέλοπε Κρους, σχεδόν αγνώριστη στον ρόλο μιας ακόμα άτυχης γυναίκας που αγωνίζεται να μην χάσει το σπίτι όπως και την κηδεμονία του ανήλικου παιδιού της. Στους τίτλους των «Ακρων» αναφέρονται τα ανατριχιαστικά νούμερα των ανθρώπων που χάνουν καθημερινά το σπίτι τους στην Ισπανία. Όμως ο Μπότο δεν περιορίζει εκεί το θέμα (όπως για παράδειγμα η εξίσου θαυμάσια αμερικανική ταινία «99 σπίτια»). Απεναντίας το «απλώνει» παντού, αγγίζει πολλά καυτά ζητήματα, τα ναρκωτικά, την μοναξιά, την ανεργία, την έλλειψη ανθρώπινης επικοινωνίας, σε μια ταινία που πετυχαίνει τον ρόλο της και σε αφήνει με ένα σφίξιμο στο στομάχι.

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr

 

Smart Search Module