O Λεό και ο Ρεμί είναι καρδιακοί φίλοι. Ο πρώτος ασχολείται με τους γονείς του στην καλλιέργεια λουλουδιών και ο δεύτερος με τη μουσική. Ανάμεσα στα παιχνίδια τους υπάρχει μια υπόνοια έρωτα, τόσο διακριτική και παιδική που σχεδόν δεν την πιστεύεις. Ο Λεό τρομάζει από το αφοπλιστικό «κοντά» του Ρεμί και απομακρύνεται. Ένα από τα 13χρονα αγόρια θα αντιμετωπίσει τον απρόσμενο αποχωρισμό δύο φορές, την πρώτη από επιλογή, τη δεύτερη από τη μοίρα. Πώς στολίζεται η ζωή με αγάπη και αποδοχή, όταν η εφηβεία σου έχει δείξει το σκληρότερο πρόσωπό της;
Με ενδοσκοπική διάθεση, ο Lukas Dhont που μας χάρισε λίγα χρόνια πριν «Το Κορίτσι» επιστρέφει με μια περισσότερο ώριμη, και επιμελώς δομημένη για να αγγίξει περισσότερο το ευρύ κοινό δημιουργία. Κλέβει στιγμές γνησιότητας και αλήθειας από τους δύο μικρούς πρωταγωνιστές και όσους τους περιβάλλουν και συντάσσεται με το «κοντά», το σχεδόν κοντά, που σου επιτρέπει να παρατηρείς τις λεπτομέρειες χωρίς να γίνεσαι αντιληπτός. Για αυτό είναι ωραίο το «κοντά»…
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr