Μενού

ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ - Παυλίνα Αγαλιανού

Στο Λονδίνο το 1952 ο Γουίλιαμς, ένας βετεράνος δημόσιος υπάλληλος, αποτελεί ένα μικρό γρανάζι στη γραφειοκρατία της αναδόμησης της Αγγλίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Καθώς άπειρα χαρτιά κατακλύζουν το γραφείο του, μαθαίνει ότι έχει μία θανάσιμη ασθένεια. Ετσι, ξεκινάει να ψάχνει κάποιο νόημα στη ζωή του όσο του μένει ακόμα χρόνος.

1720 1

Ο Ολιβερ Ερμάνους με τη βοήθεια του Καζούο Ισιγκούρο αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τη σπουδαία ταινία «Ο Καταδικασμένος» (Ikiru, 1952) του Ακίρα Κουροσάβα στη μεταπολεμική Αγγλία που ανοικοδομείται. Χωρίς να μπορεί να συγκριθεί η μεταφορά σε κανένα επίπεδο - και κυρίως σημασιολογικό - με το αριστούργημα του Κουροσάβα, αποτελεί συμπαθέστατη μεταφορά της βασικής ιστορίας, τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο. Προσεγμένη, λιτή σκηνοθεσία, προσεγμένη φωτογραφία, υπέροχα κοστούμια και σκηνικά αναπαριστούν το Λονδίνο της εποχής. Οι δε πρωταγωνιστές, Μπιλ Νάι και Εϊμι Λου Γουντ, δίνουν ρεσιτάλ, ενδεχομένως τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας τους.

1720 3

Πέρα από το αμιγώς τεχνικό κομμάτι της μεταφοράς, δεν γίνεται να αποδοθούν τα εύσημα του ευρηματικού σεναρίου της αρχικής ταινίας στον Ισιγκούρο, αυτό θα ήταν άδικο. Ομως, χωρίς κανείς να έχει δει την ταινία του Ακίρα Κουροσάβα, μπορεί να αντιληφθεί το μεγαλείο τού να φεύγει κανείς από τον μικρόκοσμό του, έστω και την τελευταία στιγμή της ζωής του, και να γίνεται μέρος της συλλογικότητας. Να αξιοποιεί τη θλίψη του επερχόμενου θανάτου ώστε να δώσει ζωή στις μέλλουσες γενιές. Να αντιλαμβάνεται, έστω και στο τέλος, πώς αληθινά θα έπρεπε να έχει ξοδέψει τη ζωή του και να ζει κάθε στιγμή της, αντί να ζει σαν νεκροζώντανος, κλεισμένος στην τυπικότητα, προσπαθώντας να δώσει το παράδειγμα ευθυγράμμισης με το σύστημα. Ο Γουίλιαμς επαναστατεί, σπάει το ατσάλινο περίβλημα της λογικής και βλέπει την κοινωνία με τα μάτια της καρδιάς. Γι' αυτό και μόνο, αξίζει και να παρακολουθήσει κανείς αυτήν την ταινία αλλά και να μυηθεί στον υπέροχο κινηματογράφο του Ακίρα Κουροσάβα. Μόνο να κερδίσει μπορεί από αυτήν τη συνάντηση.

Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr

Smart Search Module