Μια χαοτική οικογένεια ξεκινά road trip μέσα από ένα τραχύ τοπίο. Ο πατέρας έχει σπάσει το πόδι του, η μητέρα προσπαθεί να γελάσει για να μην κλαίει, κι ο μικρός γιος τραγουδάει μονίμως καραόκε– ο μεγαλύτερος δεν λέει τίποτα. Ο γιος του Τζαφάρ Παναχί παραδίδει μια απλή, γλυκιά δραμεντί χαρτογραφώντας τόσο το ιρανικό τοπίο όσο και τις ψυχές των κεντρικών ηρώων με εξαιρετική ακρίβεια και αίσθηση παρατήρησης. Καλό δείγμα στην παράδοση ενός σπουδαίου σινεμά.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα news247.gr