Ακόμα μια επανέκδοση ταινίας του σημαντικότερου ίσως auteur του ινδικού κινηματογράφου Τέχνης Σατγιαζίτ Ρέι (1921-1992), η «Μεγάλη Πόλη» (Mahanagar ,1963) είναι επίσης και κάτι σαν μια ιστορική στιγμή του ινδικού σινεμά εν γένει, διότι για πρώτη φορά βλέπουμε να γίνεται μια τόσο επισταμένη, εμπεριστατωμένη και πολύ καλά μελετημένη επεξεργασία σε ένα καυτό θέμα – ταμπού όπως η θέση της γυναίκας στην ινδική κοινωνία και ο αγώνας της να ξεφύγει από την υποβάθμιση.
Η προσπάθεια μιας νέας γυναίκας (Μαντχαβί Μουκχερτζέ) να σπάσει τις αλυσίδες της «αιχμαλωσίας» της στο συζυγικό νοικοκυριό και να κάνει κάτι «δικό» της πιάνοντας δουλειά πωλήτριας σε κατάστημα, μπορεί σήμερα να ακούγεται κάτι συνηθισμένο, όμως στην εποχή της ταινίας και στην χώρα παραγωγής της, κάθε άλλο παρά ήταν. Ο ίδιος ο Ρέι είχε βιώσει αυτόν τον γυναικείο αγώνα, μεγαλώνοντας με μια μητέρα μόνη και μια θεία που κατάφερε να είναι η πρώτη Μπενγκάλι που σπούδασε στην Ιατρική. Η σύγκρουση της γυναίκας με τις οικογενειακές παραδόσεις δήλωνε μια μορφή επανάστασης που έπρεπε κάποια να γίνει και αυτή η ταινία το υποστηρίζει με τον καλύτερο τρόπο.
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr