Η ανδροκρατούμενη κοινωνία, η θρησκεία και οι παραδόσεις βρίσκονται στο στόχαστρο της πολύ ωραίας ταινίας «Ο θεός υπάρχει, ονομάζεται Πετρούνια» της Τεόνα Στρούγκαρ Μιτέβσκα, από τη Βόρειο Μακεδονία, της οποίας η προηγούμενη πολύ καλή ταινία της, «Είμαι από το Τίτο Βέλες», είχε παλιότερα προβληθεί στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της Αθήνας. Το σενάριο, γραμμένο από την ίδια και την Έλμα Ταταράγκιτς, στρέφεται γύρω από την Πετρούνια (με μια έξοχη Ζόρικα Νούσεβα να τονίζει τη μαχητική πλευρά της), μια τολμηρή, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, 30χρονη γυναίκα, με πανεπιστημιακές σπουδές, που δυσκολεύεται να βρει την κατάλληλη εργασία σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία και, η οποία, κάποια στιγμή, έχοντας απορριφθεί για πολλοστή φορά από αίτηση για την κατάλληλη δουλειά, αποφασίζει ξαφνικά να πάρει μέρος στην ανάκτηση από το νερό του σταυρού που ρίχνουν, σύμφωνα με το θρησκευτικό έθιμο, την ημέρα των Επιφανειών, και που, παραδοσιακά αναλαμβάνουν μόνο άντρες.
Η Πετρούνια θα καταφέρει να ανασύρει τον ξύλινο σταυρό για να βρεθεί στο στόχαστρο των αντρών, της εκκλησίας και του κράτους, που απαιτούν να τους επιστρέψει το σταυρό. Θέμα που θα εκμεταλλευτεί μια δημοσιογράφος (πολύ καλή στο ρόλο η Λαμπίνα Μιτέβσκα, η αδερφή της σκηνοθέτριας και παραγωγός της ταινίας), περισσότερο για εντυπωσιακούς λόγους παρά για να τονίσει τη φεμινιστική πλευρά του θέματος.
Η Μιτέβσκα καταγράφει την όλη πορεία της Πετρούνια, με ένα ωραία ελεγχόμενο ρυθμό, διανθίζοντας τις σκηνές της με σατιρικό χιούμορ, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την εκκλησία αλλά και το κράτος, μέσα από σκηνές που τονίζουν την κατάσταση της γυναίκας που αγωνίζεται για τη δημιουργία μιας σύγχρονης, πιο ελεύθερης, κοινωνίας, σε μια κοινωνία όπου αυτή είναι υποχρεωμένη όχι μόνο να ακολουθεί ξεπερασμένες παραδόσεις αλλά και τις απαιτήσεις των αντρών και μόνο. «Δεν έχω απάντηση για το πώς να ισορροπήσω τον εκσυγχρονισμό με την παράδοση, ούτε ποια θα είναι η θέση της παράδοσης στο μέλλον», ανάφερε η σκηνοθέτρια. «Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι πώς η παράδοση μπορεί να διαμορφωθεί ώστε, για παράδειγμα, να εμπλέξει το δεύτερο φύλο σε ένα επίπεδο μεγαλύτερης ισότητας…Για μένα η Πετρούνια συμβολίζει τον εκσυγχρονισμό, αγωνίζεται ενάντια σε δυο θεσμούς, την εκκλησία και το κράτος. Είναι ανίσχυρη μπροστά και στους δυο αλλά ελπίζω πως η παιδεία θα είναι η σωτηρία της».
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα "enetpress.gr"