Ο Ladybug είναι ένας από διάφορους επαγγελματίες δολοφόνους, που αναζητούν τον ίδιο χαρτοφύλακα μέσα στο ‘τρένο- σφαίρα’, το οποίο διασχίζει την Ιαπωνία. Στη διαδρομή όμως προκύπτουν αποκαλύψεις που φέρνουν τους δολοφόνους αντιμέτωπους μεταξύ τους.

Κωμική περιπέτεια που διασκευάζει το μυθιστόρημα του ιάπωνα Κοτάρο Ιζάκα «Maria Beetle», το οποίο εκδόθηκε το 2010.

Ένα ‘ξαναζεσταμένο’ συνονθύλευμα από Κουέντιν Ταραντίνο (τα φλάσμπακ στην υποπλοκή της Ιαπωνίας, το έντονο ‘κομικό’ πιτσίλισμα του αίματος στις σκηνές μάχης και το φετιχιστικό παρουσιαστικό της Prince παραπέμπουν στο «Kill Bill»), Γκάι Ρίτσι (τα αδέρφια Lemon και Tangerine με τις επιτηδευμένες cockney προφορές τους), μαζί με μπόλικο άστοχο ή παρωχημένο εξυπνακίστικο χιούμορ, που ο σκηνοθέτης κουβαλάει από το «Deadpool 2» (2018) κι εδώ υπονομεύει συνεχώς τα ψήγματα κρισιμότητας που μετά βίας διακρίνονται στην πλοκή. Προσθέστε κοινότοπες σκηνές μάχης με αναληθοφανή ψηφιακά εφέ (η σύγκρουση των δύο τρένων είναι ακούσια αστεία) κι έχετε μία από τις πιο αδιάφορες ταινίες του καλοκαιριού.

Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr