Ο βραβευμένος δυο φορές με Όσκαρ, Ασγκάρ Φαραντί («Ο εμποράκος», «Τι απέγινε η Έλι», «Ένας χωρισμός», «Το ξέρουν όλοι») επανέρχεται με συνέπεια σε αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά και που έχουμε δει σε προηγούμενες ταινίες του. Μπορεί μέσα από απλές ιστορίες για καθημερινούς ανθρώπους να σχολιάζει την κοινωνική ζωή και την πολιτική κατάσταση της χώρα του.
Ο Ραχίμ (Αμίρ Τζαντίντι) κατά τη διάρκεια μιας διήμερης άδειας από τη φυλακή (λόγω ενός χρέους που δεν μπόρεσε να αποπληρώσει) βρίσκει μια τσάντα με χρυσά νομίσματα. Επιλέγει να την επιστρέψει στην ιδιοκτήτριά της, παρόλο που η αξία της θα του επέτρεπε να αποπληρώσει τις οικονομικές οφειλές στον πιστωτή του και να αποφυλακιστεί. Όμως δεν είναι και τόσο άμεμπτος όσο φαίνεται. Επίσης, κι ο πιστωτής του (Μοσέν Νταναμπάντεχ), ο οποίος έχει αντιρρήσεις, έχει κι αυτός τους λόγους του. Έτσι, η υπόθεση περιπλέκεται σε σημείο που τα όρια του «καλού» και του «κακού» γίνονται δυσδιάκριτα.
Το πολυεπίπεδο αυτό φιλμ του Φαραντί, σκηνοθετικά και σεναριακά είναι εξαιρετικά ισορροπημένο στην τεκμηρίωση της πραγματικότητας, μέσα από κωμικούς και δραματικούς τόνους που πλαισιώνουν ηθικά διλήμματα και αδιέξοδα. Και εδώ δεσπόζει η μορφή του Αμίρι Τζαντίντι στο ρόλο του Ραχίμ που μπλέκεται σε έναν συνειδησιακό ιστό αλήθειας, ψέματος, ηθικής, απάτης, τιμής και συνέπειας.
Η ταινία κέρδισε το Grand Prix των Ειδικών Κριτικών στο 74ο Φεστιβάλ Καννών.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα aggelospolidoros.blogspot.com