Ενα ζευγάρι Αμερικανών, ο διάσημος σκηνοθέτης Τόνι και η σεναριογράφος Κρις, αναζητούν την έμπνευση στο άγριο και υποβλητικό τοπίο του Φόρε της Σουηδίας, εκεί όπου για χρόνια έζησε ο Μπέργκμαν και γύρισε τις σπουδαιότερες ταινίες του.
Η Μία Χάνσεν-Λοβ φτιάχνει μια αυτοβιογραφική ταινία, καθώς μαζί με τον επί χρόνια σύντροφό της Ολιβιέ Ασαγιάς είχαν ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νησί. Η σκηνοθέτης μάς ξεναγεί στον κόσμο του Ινγκμαρ Μπέργκμαν, εκεί που έζησε και σκηνοθέτησε αρκετές από τις πιο σημαντικές ταινίες του. Μας ξεναγεί στα σπίτια που έμεινε, στα τοπία που έστησε τα σκηνικά των ταινιών του, στο μέρος που τάφηκε, στο μουσείο που υπάρχει στο νησί... Για την ακρίβεια ένα ολόκληρο κομμάτι του νησιού έχει μουσειακή αξία, αφού είναι διαποτισμένο από το έργο του σκηνοθέτη. Επηρεασμένη λοιπόν από την επιβλητική ατμόσφαιρα του νησιού, ξεκινάει να αναθεωρεί τη σχέση με τον σύντροφό της και την τέχνη, δείχνοντάς μας ότι είναι αλληλένδετα και σφιχτά μπλεγμένα το ένα με το άλλο. Ολα καλά ως εδώ... Οταν όμως αρχίζει να εμπλέκει μέσα στην αφήγηση της ταινίας το σενάριο για την επερχόμενη ταινία της, εκεί μεταφερόμαστε σε μια άλλη διάσταση όχι τόσο ενδιαφέρουσα και μάλλον άσχετη με το θέμα γάμος... Αν και φαίνεται να επηρεάζεται από το αριστούργημα «Σκηνές από έναν γάμο», δεν προσεγγίζει ούτε κατά διάνοια το απροσμέτρητο βάθος του έργου... Αρκεί να ζήσεις στο Φόρε για να κλέψεις λίγη από τη λάμψη του Μπέργκμαν; Ρητορική ερώτηση...
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr