Ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου για υπομονετικούς θεατές και φίλους του επιθεωρητή Μαιγκρέ και του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, που τον υποδύεται.
Έχοντας διαβάσει αρκετά μυθιστορήματα του Ζορζ Σιμενόν, ξέρω καλά ότι ο Μαιγκρέ είναι ένας «εγκεφαλικός» αστυνομικός επιθεωρητής, που ερευνά συνθέτοντας πολλά στοιχεία, ακόμα και αυτά που φαίνονται να μην έχουν σχέση μεταξύ τους. Στη συνέχεια, σχηματίζει άποψη και κάπου προς το φινάλε προσκαλεί μερικούς ύποπτους χαρακτήρες και -συνήθως- τους εκθέτει το συλλογισμό του έτσι ώστε οι ένοχοι να αποκαλυφθούν μόνοι τους. Αυτό που δεν γνωρίζω, είναι η περιγραφή του Μαιγκρέ (ποτέ δεν τον έχει περιγράψει, όπως ας πούμε, ο Φλέμινγκ τον Τζέιμς Μποντ), ώστε να συμπεράνω εάν η επιλογή του Ντεπαρντιέ είναι ιδανική για το ρόλο.
Πάντως, εάν δεν βαρεθείτε, ο Ντεπαρντιέ μοιάζει να είναι ιδανικός. Βαρύς, νωχελικός, μόνιμα μουτρωμένος, κλειστός τύπος, ανέκφραστος και πάντα έτοιμος να σε παγιδέψει. Στο βάθος έχει ίχνη ανθρωπιάς και είναι γλυκούλης και τρυφερός και σ’ αυτή την ταινία, έχει αναλάβει το θάνατο μιας κοπέλας που βρέθηκε νεκρή κάπου στο Παρίσι και το ψάχνει όσο πιο αργά μπορεί.
Ο Πατρίς Λεκόντ («Ο εραστής της κομμώτριας», «Ο δήμιος του Σαν Πιερ», «Ridicule, ο περίγελος της Αυλής», «Ο άνθρωπος του τρένου», «Φίλοι για πάντα» και ο «Δρόμος των αισθήσεων») ακολουθώντας το ρυθμό αφήγησης του Σιμενόν, έχει κάνει ένα εικαστικά αυθεντικό φιλμ, με κάποια στοιχεία νουάρ δίνοντας βάση στους χαρακτήρες ξεδιπλώνοντας αργά τις πτυχές του μυστηρίου. Βλέπεται, αλλά… με υπομονή.
Άγγελος Πολύδωρος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα myfilm.gr