Ευπρόσδεκτο το βελγικό αυτό νέο-νουάρ του Χιλιανού σκηνοθέτη Τζιορντάνο Γκεντερίλι, σεναριογράφος της υποψήφιας για Όσκαρ ταινίας «Οι άθλιοι» του Λάτζι Λι, που πρωτοείδαμε στις Κάνες το 2019.
Η ταινία αρχίζει με τον πρωταγωνιστή της, τον Ισπανό οδηγό τρένων Λεό Καστανιέντα (ο γνωστός μας από τον «Έκπτωτο» Ισπανός ηθοποιός Αντόνιο ντε λα Τόρε) να σταματά ξαφνικά το τρένο του όταν στις γραμμές μπροστά του πέφτει νεκρός από σφαίρα ένας νέος άντρας. Όπως; Μαθαίνουμε λίγο αργότερα ο νεκρός είναι ο γιος του και ο παράξενος και μυστηριώδης, που δεν φαίνεται να είναι ένας απλός οδηγός τρένων, Καστανιέντα αρχίζει μια έρευνα για να ανακαλύψει τον ή τους δολοφόνους του γιου του. Μια παράλληλη έρευνα αρχίζει και η αστυνόμος Βιρζινί (η γνωστή μας από τον «Διπλό εραστή» του Φρανσουά Οζόν, Γαλλίδα ηθοποιός Μαρίν Βαχτ), που υποπτεύεται πως ο Καστανιέντα ξέρει πολύ περισσότερα από όσα λέει.
Το αστυνομικό θρίλερ κινείται ανάμεσα στις δυο αυτές έρευνες, με τον Γκεντερλίνι να εστιάζει το ενδιαφέρον του στις συγκρούσεις περισσότερο ανάμεσα στις δυο αυτές πλευρές παρά με τους «κακούς» της ταινίας, χρησιμοποιώντας τους φυσικούς χώρους των Βρυξελλών, όπου κινούνται τα πρόσωπα, για να δώσει το σωστό, σκοτεινό χρώμα στην ατμόσφαιρά του, εστιάζοντας στους «κακούς» χαρακτήρες βασικά προς το τέλος της ταινίας, δίνοντας στον Καστανιέντα τη δημιουργία του σασπένς και της αγωνίας στη σκηνή προς το φινάλε όταν αντιμετωπίζει τους δολοφόνους οδηγώντας ένα άδειο λεωφορείο.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr