Ο Αντρέι, ένας επιτυχημένος μεσήλικας, με τη νεαρή γυναίκα του Κριστίν, αποφασίζουν να απολαύσουν το Σαββατοκύριακο με το ιστιοπλοϊκό τους. Στον δρόμο συναντούν έναν νεαρό φοιτητή, που ο Αντρέι επιπόλαια καλεί μαζί τους. Ο νεαρός, εντυπωσιασμένος, δέχεται αποφεύγοντας να αντιδράσει στις συνεχείς προσβολές του Αντρέι. Αρχικά ο ανταγωνισμός τους περιορίζεται στο λεκτικό επίπεδο ή σε ανόητες επιδείξεις και συμβολικά παιχνίδια ακόμη και με ένα μαχαίρι. Γρήγορα όμως παίρνει άλλες διαστάσεις όταν και οι δύο προσπαθούν να εντυπωσιάσουν την όμορφη Κριστίν...
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη ξεχωρίζει από το υπόλοιπο έργο του αφού είναι και η μόνη που γύρισε στην Πολωνία. Ο Πολάνσκι καταφέρνει μια εξαιρετική κλιμάκωση στα όρια του θρίλερ σε μια φαινομενικά απλή ερωτική ιστορία. Αυτό όμως που κυριαρχεί είναι οι ταξικές αναφορές που είναι προφανείς στον πιο υποψιασμένο θεατή. Ο Αντρέι προκαλεί τον νεαρό φοιτητή από την αρχή ακόμα της συνάντησής τους και τον χρησιμοποιεί σαν παιχνίδι για να τονώσει τον εγωισμό του και ενδεχομένως και τη σχέση του με την Κριστίν, η οποία αφήνει το παιχνίδι να εξελιχθεί χωρίς να παίρνει θέση, σαν σιωπηλός παρατηρητής που περιμένει να δει πού θα γείρει η πλάστιγγα... Το τέλος ξεγυμνώνει τις προθέσεις και λύνει κάθε απορία, οι «ισχυροί» αποφασίζουν τη «μοίρα» των αδυνάτων... Από όποιο πρίσμα κι αν τη δει κανείς, είναι απλά υπέροχη και ιδανική για θερινό σινεμά. Ακούστε την υπέροχη τζαζ του Krzysztof Komeda που ντύνει την ταινία κι αφεθείτε.
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr