Το 1995 ο Άντυ βλέπει μια ταινία και «ερωτεύεται» (παιδικά και αθώα) τον πρωταγωνιστή Μπαζ. Σύντομα αγοράζει τη φιγούρα του σε παιχνίδι και αυτό γίνεται η αφορμήτης ιστορίας του«Toy Story».
Τώρα βλέπουμε και την ταινία, το origin story, που λογικά θα είχε δει ο Άντυ. Σε ατμόσφαιρα προ-μιλένιουμ, με ύφος αντίστοιχων διαστημικών ταινιών της εποχής, το «Lightyear», αν και καθοδηγείται από το καθιερωμένο disneyκό milking, μας οδηγεί στον απογαλακτισμό του ρομαντικού σύμπαντος που χάρισε 4 ταινίες στην ιστορία των παιχνιδιών. Ίσως αποτελεί ευτυχές συμβάν για όσους έχουν κριτική διάθεση στα γεγονότα της προεφηβείας τους· οι μικροί φίλοι θα διασκεδάσουν χωρίς να μπουν στο σύμπαν. Απογοητευμένοι -δυστυχώς- θα είναι το μετεφηβικό κοινό που δεν θα πιάσει τα εσωτερικά αστεία και οι πολύ μεγαλύτεροι που δεν τους ενδιαφέρει αυτή η πλάκα.
Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ertnews.gr