Στη Γαλλία της δεκαετίας του 1960 η Αν είναι μια φοιτήτρια φιλολογίας, η οποία προσπαθεί να σταματήσει την ανεπιθύμητη κύησή της, σ’ έναν κόσμο όπου οι αμβλώσεις είναι παράνομες κι ηθικά εγκληματικές.
Κοινωνικό δράμα βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της γαλλίδας Ανί Ερνό, που εκδόθηκε το 2000. Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα και το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο φεστιβάλ Βενετίας του 2021.
Η ταινία υπερασπίζεται το θεμελιώδες δικαίωμα των γυναικών στην αυτοδιάθεση, καθώς και στην αυτόβουλη μεταχείριση του σώματος, της υγείας και της ζωής τους. Θα περίμενε κανείς ότι στη σημερινή εποχή μια τέτοιου είδους υπεράσπιση θα έμοιαζε περιττή, αλλά δυστυχώς, αν μας έχει μάθει κάτι η τρέχουσα διεθνής πολιτική κατάσταση, είναι ότι καμία από τις προοδευτικές κατακτήσεις των προηγούμενων δεκαετιών δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη κι ότι απαιτείται συνεχής ενημέρωση, εκπαίδευση κι αγώνας.
Συγκεκριμένα, το δικαίωμα στην άμβλωση έχει ξαναμπεί τελευταία στο στόχαστρο συντηρητικών πολιτικών κύκλων, με πιο πρόσφατο δυσάρεστο παράδειγμα τα γεγονότα στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πέρα όμως από τη θεματική της σημασία, η ταινία παραμένει ενδιαφέρουσα χάρη στον νηφάλιο χειρισμό από τη Ντιουάν και στην επίσης ψύχραιμη, συγκροτημένη ερμηνεία της Βαρτολομέι. Χωρίς δηλαδή να υποτιμάται σεναριακά ο φόβος της Αν για την υγεία της και για την κοινωνική κατακραυγή, δεν υπερβαίνουν την αποφασιστικότητά της να χειριστεί τη ζωή της όπως εκείνη επιθυμεί.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr