Αν ο Αλεξ Γκάρλαντ ανέτρεξε στο κινηματογραφικό παρελθόν για να το ανανεώσει προσθέτοντας το δικό του «άγγιγμα» στο «Men», ο Ντάριο Αρτζέντο, στα «Μαύρα γυαλιά» («Occhiali neri», Ιταλία, 2022), όπου ένας δολοφόνος κατ’ εξακολούθηση στοχεύει πόρνες πολυτελείας, δείχνει να παραμένει αθεράπευτα «κολλημένος» στο παρελθόν και μάλιστα στο …δικό του.
Η ταινία στην οποία κεντρικό πρόσωπο είναι μια γυναίκα (Ιλένια Παστορέλι – φωτογραφία) που ενώ γλίτωσε τον φόνο έχασε την όρασή της και τώρα αναζητεί τον υπαίτιο, δεν έχει τίποτα καινούργιο συγκρινόμενη με τα θρίλερ που ο Αρτζέντο γύριζε στη δεκαετία του 1970, του 1980, του 1990 και πάει λέγοντας. Είτε βλέπεις το «Τενεμπρε» είτε τα «Μαύρα γυαλιά» το ίδιο και το αυτό. Επομένως, το φαν κλαμπ του Ιταλού σκηνοθέτη θα χαρεί ιδιαιτέρως και όλοι οι υπόλοιποι θα αναρωτηθούν πως είναι δυνατόν μετά από 60 χρόνια καριέρας στην σκηνοθεσία, ο Αρτζέντο να μην μπορεί ακόμα να αποσπάσει μια στοιχειωδώς καλή ερμηνεία παρότι στην ατμόσφαιρα είναι όντως ασύγκριτος;
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr