Αρχές της δεκαετίας του ΄60, με τις εκτρώσεις απαγορευμένες στη Γαλλία ,έχουμε την αφήγηση της ιστορίας της φοιτήτριας φιλολογίας Ανν,που έχει μεγάλες φιλοδοξίες για το μέλλον της και μένει έγκυος από μια περιστασιακή σχέση.
Το σενάριο βασίζεται στο ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της Ανί Ερνό.Εξαιρετική «βρώμικη» φωτογραφία ,ανορθόδοξο λειτουργικό μοντάζ με την ρουμανικής καταγωγής 22χρονης Αναμαρία Βαρτολομέι σ΄ένα βιωματικό ρόλο.
Ταινία αντίστροφης μέτρησης με μορφή αγωνιακού,υπαρξιακού θρίλερ προθεσμιών, κινείται μεταξύ ντοκιμαντέρ ,τοιχογραφίας εποχής ,κοινωνικής ηθογραφίας.
Είναι ένα σινεμά που θυμίζει αδελφούς Νταρντέν αλλά και το γαλλικό κινηματογράφο του μεσοπολέμου. Δυνατό,σοκαριστικό, με μερικές σκηνές ενοχλητικές,παράλληλα άμεσο, με συνδυασμό αργού ρυθμού και δραματικών εξάρσεων.
Μια άκρως αποτελεσματική ταινία που σαφώς ενισχύει το φεμινιστικό κίνημα της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος.
Πολύ άμεση χωρίς δεύτερες σκέψεις και συναισθήματα.Καθαρό σινεμά κεντρωμένο στον άνθρωπο-γυναίκα.
Οι αργές αφηγηματικές «μεταβάσεις» ισοφαρίζονται από μια εσωτερική δομή στην κυριολεξία υπαρξιακού θρίλερ με στοιχεία γκορ.
Αλέξης Δερμετζόγλου
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα kemes.wordpress