Στατικό στις λήψεις του, με μακρές συνομιλίες μπροστά από σταθερή κάμερα, αλλά το σενάριό του είναι τόσο καλοδουλεμένο που δεν σε αφήνει λεπτό να χάσεις το ενδιαφέρον σου. Κάπως έτσι θα συνοψίζαμε την ταινία «Το θαύμα» του Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι που έκανε πρεμιέρα πέρυσι στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ολη η αφήγηση ξετυλίγεται γύρω από μια νεαρή καλόγρια που φεύγει από το μοναστήρι, πηγαίνει στο νοσοκομείο της πόλης για εξετάσεις και στη συνέχεια επιστρέφει. Ομως, στην επιστροφή, ο οδηγός του ταξί θα τη βιάσει, θα την ξυλοκοπήσει και θα αποπειραθεί να τη σκοτώσει. Τότε θα αναλάβει ένας αστυνομικός επιθεωρητής που γνωρίζει ποιος είναι ο δράστης, αλλά θέλει να έχει στη διάθεσή του και τις αποδείξεις. Το κίνητρό του ξεπερνάει το καθήκον του σε αυτή την υπόθεση.
Αν και ουσιαστικά το «Θαύμα» είναι μια στυνομική ταινία που διαθέτει αρκετές στιγμές ξαφνιάσματος αλλά και πηχτού σκοταδιού, ακόμα και όταν το έγκλημα γίνεται μέρα μεσημέρι, ο Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι δίνει στους ήρωές του πολλές ευκαιρίες να σχολιάσουν και να σατιρίσουν τα κακώς κείμενα της χώρας του, αλλά και γενικότερα της εποχής μας, που φαίνεται να ξύνει διαρκώς τον πάτο του βαρελιού. Και το κάνει με πολύ καλογραμμένους, εύστοχους και οξυδερκείς διαλόγους, που υποστηρίζονται από ερμηνείες ηθοποιών που πατούν γερά στα πόδια τους και έχουν κάνει κτήμα τους τη στόχευση του δημιουργού της ταινίας.
Η Μαριάν μετακομίζει στον γαλλικό Βορρά και πιάνει δουλειά ως καθαρίστρια, καθώς θέλει να κάνει μια σχετική έρευνα για το βιβλίο που θέλει να γράψει. Ασφαλώς και κρύβει την πραγματική της ταυτότητα, για να μπορεί απερίσπαστη να παρατηρεί και να καταγράφει ό,τι της φαίνεται χρήσιμο, μέχρι που αυτή θα αποκαλυφθεί.
Τίμια και ειλικρινής απόπειρα του Εμανουέλ Καρέρ να εισβάλει στην εργασιακή καθημερινότητα των λαϊκών τάξεων και παράλληλα να υπερτονίσει τους δεσμούς φιλίας, αλληλοϋποστήριξης και αλληλεγγύης που αναπτύσσονται ανάμεσα στην πρωταγωνιστική ομάδα των γυναικών. Ομως, μένει σε αυτή τη διατύπωση, χωρίς να θέλει να προσθέσει κάτι περισσότερο, χωρίς να εξελίσσει ιδιαίτερα τις υποπλοκές του με τις ευκαιρίες που οι ίδιες του δίνουν.
Κώστας Ζαλίγκας
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα eleftherostypos.gr