Τα δύο τελευταία χρόνια, ο Μπρους Γουέιν βυθίζεται στο σκοτάδι της Γκόθαμ ως ο Μπάτμαν που σπέρνει τον φόβο στις καρδιές των εγκληματιών. Με μόνους συμμάχους τον Αλφρεντ και τον Τζέιμς Γκόρντον, ο μοναχικός τιμωρός εκδικείται για χάρη των συμπολιτών του. Οταν ένας κατά συρροή δολοφόνος στοχεύσει στην ελίτ της πόλης, ένα μονοπάτι από γρίφους οδηγεί την έρευνα του Μπάτμαν στον υπόκοσμο...
Στο πνεύμα των καιρών (και των αγορών βεβαίως) που θέλει τους χάρτινους υπερήρωες να «κλείνουν το μάτι» στις παραδοσιακές αφηγήσεις, να αποκτούν «σάρκα και οστά», να εξανθρωπίζονται στον μέγιστο βαθμό που επιτρέπεται από τους δημιουργούς τους, να έχουν αδυναμίες, αμφιβολίες, εμμονές, τραύματα και πάθη αλλά και πάντα δίκιο... συναντιόμαστε με τον νεαρό άνθρωπο - νυχτερίδα που δεν κρύβεται απλώς στις σκιές, είναι οι σκιές. Σημαδεμένος πάντα από τη δολοφονία των γονιών του αναζητά εκδίκηση και τιμωρία. Και αυτήν τη φορά, όχι όσο στο Joker βέβαια, μας απασχολούν η διαφθορά και οι «συναλλαγές» στις κύριες δομές της εξουσίας. Πολιτικοί, εισαγγελείς, αστυνομικοί, είναι όλοι στον έναν ή τον άλλον βαθμό εμπλεκόμενοι... Κι έτσι, κάπως σαν μια άχρονη και ταυτόχρονα διαχρονική αστυνομική ιστορία, εξελίσσεται η αφήγηση της ταινίας, παίρνοντας ταυτόχρονα και μια πολιτική διάσταση που αγγίζει την ουσία, τόσο - όσο... Οι ώρες που κρατά η ταινία, είναι αρκετές για μια ταινία του είδους με ελάχιστη δράση, όσο δομημένο σενάριο με τις απαραίτητες ανατροπές και εκπλήξεις κι αν έχει...
Παυλίνα Αγαλιανού
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα rizospastis.gr