ΣΥΝΟΨΗ
Σχεδόν οκτώ δεκαετίες μετά από την πρώτη φορά που η Άννα Φρανκ έγραψε στο διάσημο ημερολόγιό της, η Κίτι, η φανταστική φίλη στην οποία η Άννα απηύθυνε τις αφηγήσεις και τις μύχιες σκέψεις της, ζωντανεύει ξαφνικά μέσα στο Μουσείο , όπου φυλάσσεται σήμερα το διασωθέν χειρόγραφο του ημερολογίου.
Χωρίς να ξέρει πόσα χρόνια έχουν περάσει ή τι έχει συμβεί στην Άννα και την αδελφή της, Μάργκο, η Κίτι παίρνει το ημερολόγιο και αναζητά απαντήσεις στο σύγχρονο Άμστερνταμ . Όσο γεμίζουν τους δρόμους αφίσες, οι οποίες διαφημίζουν την αμοιβή που προορίζεται για όποιον βρει το χαμένο ημερολόγιο, η Κίτι θα βρεθεί ανάμεσα στους αδύναμους και περιθωριοποιημένους της πόλης και θα ανακαλύψει πολλά για τον κόσμο μας τότε και σήμερα…
ΑΝΑΛΥΣΗ
Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας το 1929. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 αναγκάζει την οικογένειά της να καταφύγει στην Ολλανδία, για να αποφύγει τις διώξεις που εξαπολύει το ναζιστικό καθεστώς ενάντια στις εβραϊκές κοινότητες.Το 1942, η δεκατριάχρονη Άννα μαζί με την οικογένειά της κρύβονται στο πίσω μέρος ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ. Για τα επόμενα δύο χρόνια, θα καταγράψει στο ημερολόγιό της την οδυνηρή εμπειρία του εγκλεισμού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ, στις καταγραφές της έχει αποτυπωθεί ο αγώνας ενός κοριτσιού να διαφυλάξει, ακόμα και μέσα στον χειρότερο κίνδυνο, την ελευθερία της σκέψης, τη φαντασία και τη χαρά της παιδικής αθωότητας. Τελικά τα μέλη της οικογένειας Φρανκ δεν απέφυγαν τη σύλληψη από τη Γκεστάπο. Επέζησε μόνον ο πατέρας , Όττο , χάρη στον οποίο εκδόθηκε το ημερολόγιο που μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα συγκλονιστικό ύμνο στο ιδεώδες της ελευθερίας.
«Πού Κρύβεται η Άννα Φρανκ» είναι ο τίτλος της νέας μεγάλου μήκους ταινία του Ισραηλινού σκηνοθέτη και σεναριογράφου Ari Folman ( «Waltz with Bashir» , «The Congress» ). Ο Folman έχει δημιουργήσει μια πλούσια ευφάνταστη αφήγηση που αναμειγνύει αβίαστα το ιστορικό, το σύγχρονο και το υπερβατικό. Ανασυνθέτει την τραγωδία του Ολοκαυτώματος μέσα από φαντασμαγορικά κινούμενα σχέδια, που σκιάζονται από γιγάντιες μαύρες φιγούρες- απαθείς φορείς του θανάτου. Με εμπνευσμένους μεταγλωσσικούς μηχανισμούς, ο Folman επαναλαμβάνει την ιστορία της Άννας μέσα από συνεχή άλματα μεταξύ του παρελθόντος που αφηγήθηκε στο ημερολόγιό της και του παρόντος στο οποίο η Κίτι ερευνά τι απέγινε το κορίτσι που την επινόησε.
Το φιλμ αποτελεί και μια απάντηση στην αυξανόμενη άρνηση του Ολοκαυτώματος από τους απανταχού ανιστόρητους νεο-ναζιστές. Προτρέπει τους θεατές κάθε ηλικίας να αναστοχαστούν για το παρελθόν και το παρόν, την ηθική κληρονομιά της Άννας Φρανκ και την πρωταρχική σημασία της συλλογικής μνήμης. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες του Folman απελάθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης την ίδια εβδομάδα που η οικογένεια Φρανκ έκανε αυτό το τραγικό ταξίδι.
Στο φιλμ τίθενται καίρια ερωτήματα. Τι σημαίνει να είσαι Εβραίος; Ποιο είναι το μήνυμα που άφησε η Άννα και τι σημασία θα έπρεπε να έχει σε ένα σύγχρονο Άμστερνταμ, όπου έχει δοθεί το όνομα της σε ένα μουσείο, ένα σχολείο, μια γέφυρα και ένα θέατρο; Πού κρύβεται σήμερα το πνεύμα των κειμένων της ; Κρύβεται στην εξασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων προσφύγων και μεταναστών , υποστηρίζει η ταινία ,καθώς ο εθνικισμός όχι μόνο δεν εξαλείφθηκε αλλά επανεμφανίζεται απέναντι στις νέες εθνοτικές μειονότητες . Ωστόσο ο παραλληλισμός και η εξομοίωση των απελάσεων των προσφύγων με τη “Τελική Λύση” των Ναζιστικών κολαστηρίων φαντάζει μάλλον αδόκιμη και υπερβολική.
Το φιλμ κινουμένων σχεδίων«Πού Κρύβεται η Άννα Φρανκ» απευθύνεται κυρίως στο νεανικό κοινό ,με φανερά διδακτική πρόθεση, που μερικές φορές αποβαίνει σε βάρος της αφηγηματικής ρευστότητας . Η , απόλυτα ορθή, άποψη του Folman , είναι ότι με την αγιοποίηση της Άννας Φρανκ(προς όφελος και της τουριστικής βιομηχανίας) και τη φετιχοποίηση του ημερολογίου της , ο σύγχρονος κόσμος χάνει την επαφή με τα πραγματικά συναισθήματά της. Δεν είναι αυτές καθεαυτές οι σελίδες του ημερολογίου σημαντικές. Αυτό που είναι σημαντικό είναι το μήνυμα που πέρασαν σε εκατομμύρια παιδιά που τις διάβασαν :«Κάντε ότι μπορείτε για να σώσετε έστω και μια ψυχή ,από το κακό. Έστω και μια μόνο .Η ψυχή ενός παιδιού αξίζει μια ολόκληρη ζωή»
Γιώργος Ξανθάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα fermouart.gr