Μενού

MATRIX RESURRECTIONS, THE - Γιάννης Ζουμπουλάκης

Πριν από 22 χρόνια η ταινία φαντασίας «The Matrix» έδινε νέες διαστάσεις στο κινηματογραφικό θέαμα. Σ’ εκείνη την ταινία που σκηνοθέτησαν οι αδελφοί Λάρι και Αντι Γουατσόφσκι, ο Κιάνου Ρiβς υποδύθηκε τον Νέο, έναν νεαρό hacker των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ο οποίος κάποια στιγμή αντιλαμβάνεται ότι η «πραγματικότητα» που μέχρι τότε ζούσε, δεν είναι παρά ένα εικονικό περιβάλλον και ότι όλα είναι κρυμμένα μόνο στην «τράπεζα πληροφοριών» ενός μελλοντικού, σατανικού συστήματος, ονόματι Matrix. Εν έτει 2199, οι μηχανές έχουν καταλάβει τον κόσμο και ο «εκλεκτός» αυτός hacker αναλαμβάνει ως νέος Μεσσίας τον πόλεμο εναντίον τους. Αν και πολύ δύσκολα το φιλμ μπορούσε να ερμηνευτεί, σε κέρδιζε με την πρωτόγνωρη (και πρωτοποριακή) αισθητική του. Σημείωσε τεράστια επιτυχία και το ακολούθησαν δυο ακόμη ταινίες – κλώνοι του πρώτου, για την ολοκλήρωση της τριλογίας «The Matrix».

1352 4

Μια επιστροφή στην ίδια ιστορία σήμερα και μάλιστα με σκηνοθέτη τον ένα εκ των δύο Γουατσόφσκι (που εν τη πορεία όπως και ο αδελφός του άλλαξε φύλο και είναι πια η Λάνα Γουατσόφσκι -πρώην Λάρι), δεν φαίνεται να έχει και τόσο νόημα ή και αν έχει θα το εκτιμήσουν κυρίως οι φαν αυτής της κινηματογραφικής σειράς η οποία απέκτησε διαστάσεις φαινομένου. Όπως και ο θεατής, ο Ριβς βρίσκεται και πάλι εγκλωβισμένος στο χάος πολλαπλών πραγματικοτήτων, με παλιούς χαρακτήρες να εμφανίζονται με νέα πρόσωπα (π.χ. ο Μορφέας του Λορενς Φίσμπερν έχει τώρα την μορφή του Γιάχα Αμπνούλ Ματέν 2ος και ο πράκτορας Σμιθ του Χιούγκο Γουίβινγκ του Τζόναθαν Γκροφ) ή με τα ίδια όπως συμβαίνει με τον Νέο και την Τρίνιτι (Κάρι Αν Μος). Υπάρχουν και καινούργιοι χαρακτήρες (Τζέσικα Χάνγουικ, Νιλ Πάτρικ Χάρις) οι οποίοι παίζουν τον δικό τους, μυστηριώδη (ή ακατανόητο) ρόλο ,υπάρχουν κάτι περίεργα «εσωτερικά» ανέκδοτα για την εταιρία παραγωγής της ταινίας, την Warner Bros και υπάρχει μια σαφώς πιο ισχυρή παρουσία του γυναικείου φύλου έτσι ώστε η λογική του τελευταίου Matrix να συμβαδίζει με το πνεύμα της εποχής. Αυτό που όμως πάνω απ’ όλα υπάρχει, είναι μια προσπάθεια εντυπωσιασμού με ήδη χρησιμοποιημένα υλικά που παραπέμπουν στην πραγματική μορφή της ταινίας: ξαναζεσταμένο φαγητό.

Γιάννης Ζουμπουλάκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα tovima.gr

 

Smart Search Module