Απολαυστική, ευρηματική με δραματικά στοιχεία, κωμωδία καταστάσεων (αφιερωμένη στον Τέρι Τζόουνς των Μόντι Πάιθον, που το πνεύμα της κωμωδίας τους διαπερνά κάπου-κάπου την ταινία), βραβευμένη με 6 γαλλικά Σεζάρ (ανάμεσά τους καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας), γύρω από μια Γαλλίδα κομμώτρια, που της απομένουν λίγοι μήνες ζωής και η οποία προσπαθεί ν’ ανακαλύψει το παιδί της που εγκατέλειψε πριν από 30 χρόνια, και ένα ειδικό των κομπιούτερ και των νέων τεχνολογιών που επιχειρεί ν’ αυτοκτονήσει και ο οποίος αποφασίζει να τη βοηθήσει στην έρευνά της.
Στο δίδυμο αυτό θα προστεθεί και ένας τυφλός, με τον Ντιποντέλ να καταγράφει τις ξεκαρδιστικές τους περιπέτειες με ρυθμό, ευρήματα (συχνά με μια δόση σουρεαλισμού) και ωραίες εμηνείες, που, δυστυχώς, κάποια στιγμή ξεστρατίζει για να στραφεί στο μελοδραματισμό.
Νίνος Φένεκ Μικελίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enetpress.gr