Τον Ιανουάριο του 2020, όταν φασίστες εισέβαλαν οπλισμένοι στο Καπιτώλιο, ο κόσμος κράτησε την αναπνοή του από αγωνία. Τι θα συνέβαινε, άραγε, αν η εισβολή δε διαρκούσε μερικές ώρες; Χωρίς, φυσικά, να απαντά στο ερώτημα, η πέμπτη «Κάθαρση» εκμεταλλεύεται κατεργάρικα το πολιτικό κλίμα για να στήσει ένα κυνηγητό μίσους. Η μέρα που για 12 ώρες κάθε έγκλημα επιτρέπεται φτάνει ξανά, μόνο που κάποιοι αρνούνται να σταματήσουν.
Οι ένοπλοι, οι οποίοι –καθόλου συμπτωματικά– είναι οπλισμένοι λευκοί ακροδεξιοί, μένουν στους δρόμους, μακελεύοντας όποιον τους καπνίσει. Εκτός του ότι η ταινία δε συγκρατείται στο να είναι ισόποσα βιαίως διασκεδαστική και σαρκαστικά exploitation, δε χαρίζεται ως προς το ποιοι συνιστούν αληθινή κοινωνική απειλή, σχόλιο που θα γινόταν πραγματικά αιχμηρό δίχως τις πλείστες αφηγηματικές ακροβασίες.
Γιάννης Καντέα Παπαδόπουλος
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athinorama.gr