Φιλοζωική και φυσιολατρική περιπέτεια εποχής βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζακ Λόντον, που εκδόθηκε το 1903 κι έχει διασκευαστεί σε ζωντανή δράση άλλες τέσσερις φορές: το 1923 από τον Φρεντ Τζάκμαν με πρωταγωνιστή τον Τζον Θόρντον, το 1935 από τον Γουίλιαμ Γουέλμαν με τον Κλαρκ Γκέιμπλ, το 1972 από τον Κεν Ανάκιν με τον Τσάρλτον Ίστον και το 1996 από τον Πέτερ Σβάτεκ με τον Ρούτγκερ Χάουερ. Ίσως το γόητρο των μεγάλων σταρ που έχουν θητεύσει στις προηγούμενες διασκευές να εξηγεί το κίνητρο για την επιλογή του Φορντ να συμμετάσχει σ’ ένα τέτοιο σχέδιο, προορισμένο κυρίως στο παιδικό και νεανικό κοινό.
Παρότι δεν ξεφεύγει από την απλότητα και τα κλισέ του είδους, η ταινία καταφέρνει να γίνει μέχρι και συγκινητική ανάλογα με τις ευαισθησίες του καθενός, ενώ ο Νόταρι υποδύεται ψηφιακά τον Μπακ μέσω του motion capture (αποτύπωση κίνησης), προσδίδοντάς του χαριτωμένη κι αδέξια αφέλεια, ευφυΐα και πυγμή.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr