Στη μεσαιωνική Κίνα, η κόρη ενός βετεράνου του αυτοκρατορικού στρατού αποφασίζει ν’ αψηφήσει τον νόμο που απαγορεύει στις γυναίκες να συμμετέχουν στον στρατό και κατατάσσεται σαν αγόρι προκειμένου να εμποδίσει τη κατάληψη της αυτοκρατορίας από έναν μοχθηρό εχθρό.
Περιπέτεια εποχής που μεταφέρει σε ζωντανή δράση την ομώνυμη ταινία εμψύχωσης (animation), που είχαν σκηνοθετήσει οι Τόνι Μπάνκροφτ και Μπάρι Κουκ το 1998. Σε αντίθεση με το πρωτότυπο που ήταν μιούζικαλ, εδώ η ιστορία μεταφέρεται ως πολεμική περιπέτεια.
Με εξαίρεση την απρόσμενα τρυφερή «Σταχτοπούτα» («Cinderella», Κένεθ Μπράνα, 2015), τα πρόσφατα ριμέικ παραμυθιών και ταινιών εμψύχωσης της Disney μοιάζουν όλα μηχανικά φτιαγμένα σαν από εργοστάσιο. Η «Mulan» δυστυχώς αποτελεί ακόμη ένα τέτοιο προϊόν και μάλιστα ένα από τα λιγότερο εμπνευσμένα και συναρπαστικά.
Η φεμινιστική ρητορική του σεναρίου ίσα που αποζημιώνει για τον γενικότερο μιλιταριστικό συντηρητισμό. Εκτός από τη Λιού ως Μουλάν και τον Τζι Μα στον ρόλο του πατέρα της που διακρίνονται αξιοπρεπώς, το καστ αποδίδει επιφανειακές, διεκπεραιωτικές ερμηνείες, ανταποκρινόμενο στερεοτυπικά στις απαιτήσεις των ρόλων.
Οι άνευρες και καθόλου εντυπωσιακές σκηνές μάχης δεν παρουσιάζουν τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί, ενώ η σκηνοθεσία μέχρι που αυτο- υπονομεύεται μέσα από άγαρμπες λεπτομέρειες, όπως η πρόχειρη χρήση της προξενήτρας ως κωμικό στοιχείο κι η φωνή του αυτοκράτορα που μοιάζει σαν να προήλθε από μεταγλωττισμένο καράτε της δεκαετίας του 1970.
Νίκος Τσαγκαράκης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα patris.gr